برنامه ریزی راهبردی مدل ADL

ماتریس قدمت- قدرت یا روش ADL  مبتنی بر پارادایم تجویزی، رویکرد محتوایی مبتنی بر چرخه‏ی عمر محصول بوده و قابلیت‏ به‏کارگیری در سطح سک شاخه از صنعت، محصولات مختلف یک شرکت و SBUها را دارد. ماتریس پیشنهادی ADL دارای ویژگی‏های مشابه ماتریس‏های BSG و GE می‏باشد، یعنی تصویری از موسسه در فضایی دو بعدی ایجاد می‏شود. ADL در یک بعد، چهار مرحله دوره‏ی عمر را که بیانگر ویژگی‏های صنعت می‏باشند، قرار داده‏است و در بعد دوم، میزان قدرت موسسه (موقعیت رقابتی موسسه) را در صنعت مشخص کرده‏است که در 6 گروه مسلط، قوی، مساعد، نگهداشتنی، ضعیف، و بدون دوام طبقه‏بندی شده‏اند.

•          مسلط: در هر صنعتی در صورت وجود حداکثر یک شرکت می‏تواند نقش مسلط را داشته‏باشد. در صورت وجود چنین شرکتی، استانداردهای مربوط به آن صنعت را شرکت مسلط تعیین می‏کند.

•          قوی: شرکت‏های قوی نیز در هر صنعتی یافت نمی‏شوند. یک شرکت قوی از امتیازهای معینی نسبت به رقبا برخوردار است. چنین شرکت‏هایی استراتژی خود را از میان انتخاب‏های خود برمی‏گزینند نا براساس حرکت‏های رقبا.

•          مساعد: منظور از موقعیت مساعد این است که بعضی چیزها در نزد شرکت منحصربه‏فرد باشد. این می‏تواند به‏واسطه‏ی تشخیص یک استراتژی یا بره‏برداری از یک تمرکز ویژه باشد. وقتی‏که صنایع بخش‏بخش باشد، پیشتازها سعی می‏کنند در یک موقعیت مساعد قرار گیرند.

•          نگهداشتنی: نشانه‏هایی را از فرسایش و عملکرد بد از خود بروز می‏دهد. با این حال، جای تردید کمی وجود دارد که شرکت نتواند سزاواری و شایستگی خود را به‏واسطه‏ی توجه زیاد به‏دست آورد. این موقعیت معمولا می‏تواند سود خود را در یک بازار محدود یا متمرکز حفظ کند.

•          ضعیف: یک شرکت هنگامی در یک موقعیت ضعیف قرار دارد که در یک حالت زودگذر باشد. به‏طوری‏که تنواند برای مدت طولانی خود را حفظ کند و به ناچار وضعیت خود را ارتقا دهد یا از صحنه خارج شود.

•          بدون دوام: نیازی به تعریف رسمی نیست، زیرا بیانگر آخرین مرحله‏ای است که در آن، شرکت واقعا توان بیشتری از آن را ندارد.